Toen ik het boek begon te lezen, begon het meteen goed, dacht ik. De eerste zin -"Niet lang geleden verdween in Auvergne, een streek in frankrijk die vermaard is om zijn uitgedoofde vulkanen, groene kratermeren, met amethist geplaveide wegen en huizen van zwarte volvicsteen, op klaarlichte dag de beroemde filmster Isabelle Amable."- sprak me aan, totdat het begon over de verwijning van Isabelle Amable. Ik vond het jammer toen het daarover begon. Ikzelf ben in de Auvergne geweest, en ik kreeg meteen weer een vakantiegevoel.

Misschien had de schrijfster eerst nog even naar de Auvergne moeten gaan. De Auvergne is inderdaad beroemd om de uitgedoofde vulkanen, maar nog meer om de hotspot die ónder de Auvergne ligt. Om precies te zijn een paar kilometer van de slapende vulkaan "Puy de Dome" af. 

Maar goed, ik ben afgedwaald. Het boek sprak me dus niet aan. Dat deed het tot het einde aan toe niet. Misschien komt dat doordat er meteen op de eerste paar bladzijden gesproken werd over Isabelle die naakt in een meer zwemt en daarna aan zelfbevrediging doet.

Ook vond ik het boek veel te langdradig. Er werd te lang "doorgezeurd" over hetzelfde onderwerp. Na een tijdje gaat dat je ongelooflijk vervelen. Ik vond het ook jammer dat er weinig humor in voorkwam. Zelfs in de meest romantische film komt nog wel eens wat humor voor. Hier niet.

Pluspunten waren dat de omgeving goed beschreven wordt, waardoor ik me meteen weer in mijn vakantiegevoel waan. Hierdoor kan je je -als je het een leuk boek vindt- goed in het boek wanen. Ook was het niet zo dat er niet alleen Nederlands wordt gesproken. Er zijn veel Franse zinnen, die dan weer door de schrijfster vertaald werden.